Powracając do tematu sprzed tygodnia, musimy powiedzieć, że Śluby przygotowane przez Kard. Wyszyńskiego i złożone na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 r. nie były jakimś jednorazowym aktem bez dalszej konsekwencji. Ich treść stała się wprowadzeniem do dziewięcioletniego programu pastoralnego, przygotowanego przez niego i konsekwentnie realizowanego przez kolejne lata jako nowenna przygotowująca Kościół św. w Polsce do Tysiąclecia Chrztu w 1966 r.

Przypomnijmy tematy podejmowane podczas nowenny w kolejnych latach – by zobaczyć dalekowzroczne spojrzenie kard. Wyszyńskiego wyrażone w ciągłej aktualności tego, co rozważano podczas lat przygotowania do Millenium Chrztu Polski. Tematy te były następujące: „Wierność Bogu, Krzyżowi, Ewangelii, Kościołowi i jego Pasterzom”; „Naród wierny łasce – życie w łasce Bożej i przeciwstawianie się każdemu grzechowi”; „Życie jest światłością ludzi – rok życia, obrona życia duszy i ciała”; „Małżeństwo – sakrament wielki w Kościele”; „Rodzina Bogiem silna – wychowanie w duchu Chrystusowym; „Młodzież wierna Chrystusowi”; „Abyście się społecznie miłowali – sprawiedliwość i miłość społeczna”; „Nowy człowiek w Chrystusie – walka z wadami narodowymi, pielęgnowanie cnót chrześcijańskich i narodowych”; „Weź w opiekę Naród cały – cześć Maryi jako Królowej Polski”.

Nowenna była wprowadzeniem w codzienne życie Polaków treści Ślubów Jasnogórskich, złożonych u tronu Królowej Polski w Częstochowie. W łączności z nowenną rozpoczęła się inna inicjatywa Prymasa Tysiąclecia: peregrynacja kopii Ikony Czarnej Madonny przez Polskę. Maryja w znaku Obrazu Jasnogórskiego docierała do kolejnych diecezji i parafii, witana przez liczne rzesze modlących się wiernych, co stało się okazją do przeżywania specjalnie przygotowanych rekolekcji, do licznych nawróceń i podejmowanych postanowień. W tym celu została przygotowana specjalna kopia Obrazu, którą kard. Wyszyński zawiózł do Rzymu, aby została pobłogosławiona przez papieża Piusa XII. Nawet „aresztowanie” Obrazu przez ówczesną milicję, jako wyraz zakazu dalszej jego wędrówce po Polsce – skutkiem czego przez pewien czas pielgrzymowały jedynie puste ramy – nie zatrzymało serdecznej czci oddawanej Maryi przez gromadzących się Polaków.

Mówiąc o związkach kard. Wyszyńskiego z Maryją wspomnijmy także inicjatywę polskich biskupów podjętą w czasie trwania Soboru Watykańskiego II. W ich imieniu złożył on na ręce papieża Pawła VI specjalny memoriał, w którym zawarta była prośba o ogłoszenie Maryi Matką Kościoła. Papież rzeczywiście uczynił to na zakończenie III sesji soborowej 21 listopada 1964 r.

Zwróciliśmy uwagę tylko na niektóre elementy szczególnego aspektu duchowości Prymasa Tysiąclecia, jakim była jego cześć i miłość dla Matki Najświętszej oraz jego troska o to, by była Ona jako Matka Narodu Polskiego i Matka Kościoła, czczona, kochana i naśladowana przez wszystkie swe dzieci. Bądźmy wierni temu Maryjnemu testamentowi naszego Rodaka.