Strona używa cookies (ciasteczek). Do czego są one potrzebne można dowiedzieć się => w tym miejscu. Korzystanie z naszego serwisu jest jednoczesnym wyrażeniem zgody na używanie cookies (ciasteczek), zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Można zmienić ustawienia w przeglądarce tak aby nie pobierała ona ciasteczek.

Sakrament pokuty

Całe Pismo św. mówi o miłosnej relacji Boga i człowieka. Słowo "konfesjonał" pochodzi od łacińskiego confessio, czyli "wyznaję". Zdarza się, że pojmujemy to wyznanie jednostronnie. Spowiedź tak naprawdę jest zderzeniem się dwóch wyznań: Jezusa, który mówi: ja cię tak kocham, że moja miłość jest większa niż twój grzech i mojego odkrycia w prawdzie swojej grzeszności. Przychodzę, bo chcę w tej miłości Pana Boga się odnaleźć. Powrót do łaski jest świętem. Człowiek, który przez grzech widzi śmierć, przez łaskę zaczyna widzieć życie, bo właśnie miłość je niesie ze sobą. Spotkanie z Chrystusem w sakramencie pokuty jest spotkaniem człowieka z lekarzem dusz. Człowiek staje w całej prawdzie przed Bogiem, by wyjawić Mu to, co go boli. Pytając o grzech należy się zastanowić, czy to, co robię, pochodzi z miłości i do miłości prowadzi. W sakramencie pojednania chodzi zatem o miłość i odbudowanie kredytu zaufania, jaki otrzymaliśmy od Boga na chrzcie świętym. W naszej parafii sakrament pokuty i pojednania sprawujemy przed każdą Msza Świętą i podczas każdej Mszy Świętej.

Przygotowanie: Zanim penitent przystąpi do konfesjonału, by otrzymać rozgrzeszenie, powinien przypomnieć sobie warunki tego sakramentu i wypełnić pierwsze trzy:

  1. rachunek sumienia
  2. żal za grzechy
  3. mocne postanowienie poprawy
  4. szczera spowiedź
  5. zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu

Po otrzymaniu rozgrzeszenia pozostaje do wypełnienia zadana pokuta i naprawienie szkód wyrządzonych swym postępowaniem.