Strona używa cookies (ciasteczek). Do czego są one potrzebne można dowiedzieć się => w tym miejscu. Korzystanie z naszego serwisu jest jednoczesnym wyrażeniem zgody na używanie cookies (ciasteczek), zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Można zmienić ustawienia w przeglądarce tak aby nie pobierała ona ciasteczek.

Aktualności parafialne

Katechezy o Prymasie Tysiąclecia - Katecheza 6

Według kard. Stefana Wyszyńskiego naród, obok rodziny i rodu w sensie klanu rodzinnego, to podstawowa struktura społeczna. Oczywiście, istnieją także inne wspólnoty, które tworzy człowiek. Prymas często o nich mówił, np.: wspólnota pracy, nauki, wspólnota wynikająca ze stowarzyszania się w różne grupy, związki czy partie. Są one tworzone przez człowieka dla kształtowania życia politycznego i społecznego, natomiast takie wspólnoty jak rodzina i naród, są wspólnotami naturalnymi, wynikającymi z ludzkiej natury, a więc stworzonymi przez Boga.

Całość bytu narodowego ma dwa podstawowe wymiary: przedmiotowy, na który składają się wspólna historia, wspólnota pochodzenia, gospodarka, wspólne terytorium, na którym naród tworzy państwo i po prostu żyje, wspólna egzystencja itp. Na drugi - wymiar podmiotowy, składają się wspólna mentalność, wspólny duch, wspólnota wartości duchowych i moralnych czy przynależność do wspólnoty narodowej. Dla kard. Wyszyńskiego podstawowymi źródłami tworzenia się narodu były boski akt stwórczy, odniesienie człowieka do Boga, niezbywalna godność osoby ludzkiej oraz aktualnie przeżywana historia. 

Prymas Tysiąclecia, którego nauczanie skierowane było zawsze do konkretnych ludzi żyjących w określonej sytuacji społecznej i politycznej, często odnosił się do aktualnych przykładów historycznych. Kiedy mówił o narodzie, uwzględniał wszystkie uwarunkowania historyczne jakie ten naród przeżywał. Na różne sposoby uwzględniał sytuację narodu polskiego, który przechodził straszny dramat wojny, a po II wojnie światowej znalazł się pod sowiecką dyktaturą. Ta sytuacja stawała się dla Prymasa okazją do wypowiedzi na temat tworzenia właściwych rzeczywistości społecznych, wbrew tym jakie promowała ideologia komunistyczna.  W czasie życia Prymasa Wyszyńskiego Europa doświadczała skrajnych ideologii. Dlatego w kwestii nauczania o narodzie przywoływał on te skrajne i zbrodnicze ideologie. Równocześnie pokazywał chrześcijańskie rozumienie narodu jako wspólnoty osób zbudowanej na właściwych fundamentach duchowych i materialnych. Dla Prymasa naród stanowił podstawową i naturalną strukturę społeczną. 

Istotnym elementem budującym podmiotowość i tożsamość narodu jest według kardynała Wyszyńskiego kultura, która stanowi podstawową cechę określającą naród. Dalej, są to dzieje narodu, które budują zbiorową samoświadomość i są inspiracją do tworzenia przyszłości. Historia narodu pomaga właściwie ustawiać hierarchię wartości. Z dziejowością narodu wiąże się także, według Prymasa, tradycja. Scala ona teraźniejszość i przyszłość oraz jest nośnikiem pamięci przyszłych pokoleń. 

Jednym słowem, naród w nauczaniu kard. Wyszyńskiego to najwyższa postać życia społecznego. Świadomość jego odrębności i wewnętrznej niezależności, stanowi o jego podmiotowości. Poziom relacji z innymi narodami warunkuje w narodzie chrześcijańskim system wartości ukształtowany na relacjach do Trójcy Świętej.